പി.സി.ജോര്ജ് പൂഞ്ഞാറിന്റെ മാത്രം സ്വത്തല്ല. സകലമാന മലയാളികളടേയും സ്വത്താണോ എന്നുചോദിച്ചാല് അല്ലതാനും. പുള്ളിക്കാരന്റെ അഭിപ്രായത്തില് സത്യത്തിനൊപ്പം നില്ക്കലാണ് പ്രധാനപണി. അങ്ങനെ പി.സിക്ക് മാത്രമായി ചില സത്യങ്ങളും അഭിപ്രായങ്ങളും എന്നുമുണ്ട്. പി.സി.യെ പിസിയാക്കുന്നതുതന്നെ ഇത്തരം സത്യങ്ങളിലൂടെയുള്ള വഴിവിട്ട സഞ്ചാരം ഒന്നുകൊണ്ടുമാത്രമാണ്. ജീവിതം തന്നെ പറച്ചിലില് ഒതുക്കാനാണ് അദ്ദേഹത്തിന് താല്പര്യം. പി.സി. ജോര്ജിന്റെ പറച്ചിലുകളാണ് ഇന്നത്തെ എപ്പിസോഡിന്റെ ജീവന് തന്നെ. അതുകൊണ്ട് നായകനെ ആദ്യം സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു. മിന്നിച്ചേക്കണം, ശ്രീ പി.സി.ജോര്ജ്.
അത് പൊളിച്ച്. ആവശ്യത്തിന് ആക്ഷന്, തെറി, പഞ്ച് ഡയലോഗുകള് എല്ലാം ഉണ്ട്. കൂടാതെ ആ പറഞ്ഞതു കേള്ക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന രോമാഞ്ചമുണ്ടല്ലോ അതിന് കൊടുക്കണം വേറെ ടിക്കറ്റ്. സത്യത്തില് ഈ പി.സി.ജോര്ജ് ഇവിടെയൊന്നും നില്ക്കേണ്ട ആളേയല്ല. ലോകം മുഴുവന് എതിര്ത്താലും ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് ഒരു വീക്ക്നെസ്സാണ്. നടന് ദിലീപ് ജോര്ജേട്ടന്സ് പൂരം എന്ന സിനിമ തന്നെയെടുത്തത് പി.സി.ജോര്ജിനുള്ള സമര്പ്പണമായാണ്. ആ പടം സൂപ്പര് ഹിറ്റാവാത്തതില് പി.സി.ജോര്ജിനോളം വിഷമിച്ച ആള് വേറെയില്ല ഈ മലയാള രാജ്യത്ത്. അതാണ് ജോര്ജേട്ടന്റെ സ്നേഹം.
സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ഏത് ആപത്തിലും സംരക്ഷിക്കും. അതിലൊരു വിട്ടുവീഴ്ചയുമില്ല. അതിനെതിരായി വനിതാകമ്മീഷന് വന്നാല് പോലും പുള്ളിക്കാരന് അനങ്ങില്ല. തനിക്ക് ആണത്തം കൂടുതലാണെന്നാണ് പി.സി. ഇതിനൊക്കെ കണ്ടെത്തുന്ന ന്യായങ്ങള്. നമ്മളായിട്ട് അതൊന്നും തിരക്കാനോ വിലയിരുത്താനോ പോകാത്തതുകൊണ്ട് അതൊക്കെ വിശ്വസിക്കുകയേ വഴിയുള്ളു. പക്ഷേ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നതാണ് ആണത്തം എന്നുമാത്രം പറയരുത്.
പി.സി.ജോര്ജ് പൂഞ്ഞാറില് നിന്ന് സഭയിലെത്തിയത് എങ്ങനെയെന്നാണന്നൊക്കെ എല്ലാവര്ക്കും അറിയാം. മുന്നണിയുടെ കെട്ടുപാടുകളോ വിധേയത്വമോ ഒന്നുമില്ല. എല്ലാം ഒറ്റയ്ക്കാണ്. അതുകൊണ്ട് ഒറ്റയാനാണെന്ന് സ്വയം അങ്ങ് കരുതിപ്പോരുന്നു. പക്ഷേ സ്പീക്കര്ക്ക് അങ്ങനെ തോന്നുന്നില്ല. സഭയിലെ എല്ലാവരും സ്പീക്കറുടെ കുട്ടികളാണ്. അവരെ നല്ല നിലയ്ക്ക് വളര്ത്തിക്കൊണ്ടവരാന് സ്പീക്കര്ക്ക് ഉത്തരവാദിത്തമുണ്ട്. എന്നുവച്ച് പി.സി.ജോര്ജിനോട് വായടക്കാന് പറഞ്ഞാല് അത് സ്പീക്കര്ക്കൊരു ബാധ്യതയായി തീരുമോയെന്നാണ് മറ്റുള്ളവരുടെ പേടി. ചിലരെയൊക്കെ പോകുന്ന പാട്ടിന് വിടുന്നതല്ലേ നല്ലത്.